Адрыжын
Даўно гэта было. Вёска Адрыжын знаходзілася там дзе зараз стаяць Уласаўцы – так раней называлі паўночную частку вёскі. Прыгожыя і багатыя тут былі мясціны. Ды і людзі жывуць добрыя, апрача аднаго чалавека: баяліся яго ўсе, бо ён знаўся, быццам бы, з нячыстай сілай.
Пад восень гэта здарылася. Усе ў гэты час былі на полі, жыта жалі. Цяжка сказацць чаму, але загарэлася ў сяле хата. Ды не чыя-небудзь, а ведзьмака. Можа Бог пакараў, а можа і сам агню натрос: ён знаходзіўся ў гэты час у сяле, але і пальцам не паварушыў, каб паспрабаваць змагацца з агнём. Пэўна, падумаў: мая згарэла, дык няхай і ў другіх нічога не будзе.